In januari 2019 kondigde Ineos een mega-investering aan in de Antwerpse haven. Het havenbedrijf spreekt van een ‘bijdrage aan een duurzame toekomst’, en Vlaanderen geeft het bedrijf blijkbaar ‘een warm welkom’. Ineos plant een ethaankraker en een propaandehydrogenatie fabriek die grondstoffen leveren voor o.a. wegwerpplastics.
Deze installaties zullen per jaar 0,8 tot 1,5miljoen ton CO2 uitstoten. Ook andere petrochemische bedrijven willen uitbreiden. Een daling van de CO2 uitstoot met 55% tegen 2030 is nodig om de klimaatverandering te beperken. Dit project kan dan ook onmogelijk samengaan met de belofte om de mondiale opwarming te beperken tot minder dan 2°C. We worden verleid door een paar honderd jobs, terwijl deze installaties een ecologische catastrofe zullen teweegbrengen. Een echte transitie naar een levensondersteunende samenleving zou veel meer tewerkstelling en vooral een toekomst opleveren.
Ineos verscheept het schadelijke schaliegas van Houston en Pennsylvania naar Antwerpen en Zeebrugge. Schaliegas veroorzaakt per eenheid bruikbare energie 2,5 keer meer opwarming van de aarde dan steenkool. Schaliegas is het resultaat van “fracking”. Hierbij worden onder grote druk enorme hoeveelheden water, zand en giftige chemicaliën diep in de aarde gepompt waardoor het schaliegesteente breekt en het gas vrijkomt. De gevolgen voor de ondergrond en het drinkwater zijn niet te overzien, het productiewater is giftig afval, fracking veroorzaakt grondverzakkingen en aardbevingen, methaan (sterk broeikasgas) lekt weg tijdens productie en transport. Schaliegasbedrijven wentelen alle schade aan milieu- énvolksgezondheid af op lokale leefgemeenschappen en natuur. Een verbod op de invoer van dit schandegas zou tegemoet komen aan het protest in de VS en toekomst geven aan onze planeet.
Schaliegas draagt bij aan exponentiële productie groei van goedkoop plastiek. Daardoor komt wegwerpplastiek massaal in zeeën en oceanen terecht en zorgt daar voor een ecologische ramp. Zeedieren geraken erin verstrikt én eten plastiek op. Op termijn valt het uit mekaar in steeds kleinere deeltjes die via het dierlijk plankton in de voedselketens terecht komen. Plastiek breekt nooit volledig af. Uiteindelijk komt het ook op ons bord en in ons lichaam terecht…
Olie-en gasindustrie spenderen miljarden aan ‘bewustmaking, sensibilisering’ om burgers verantwoordelijk te maken voor de ecologische ramp die zij veroorzaken. Als recyclage goed zou gebeuren, zou er geen enkel probleem zijn met wegwerpverpakkingen, framen zij. Als de burger maar goed genoeg zijn best doet, kunnen zij verder gaan met iets te produceren wat ondertussen een complete ramp voor onze planeet aan het worden is. Zo schuift de olie-en gasindustrie de verantwoordelijkheid voor hun fout wegwerpbusinessmodel, waarbij producenten tegen spotprijzen miljoenen tonnen plastiek op de markt gooien, in onze schoenen. Dit levert hen veel winst op, ten koste van het leven op aarde.
Wegwerpplastics zijn zeker niet de enige oorzaak van plastiekvervuiling. De industrie zelf verliest microplastics, kleiner dan 5 mm, tijdens het productieproces, transport en opslag. Stranden nabij de grootste productie-eenheid van Ineos in het Schotland liggen vol van deze kleine bolvormige ‘nurdles’. Grote delen van de Engelse kust zijn er massaal mee vervuild. Bijkomende plastiek installaties zullen dit probleem ook bij ons, in de Schelde, aan onze kust en ver daarbuiten nog vergroten.
Jim Ratcliffe, een van de rijkste mensen van deze planeet en CEO van Ineos, slaagde er in de Britse en Schotse regering te overtuigen dat ze onafhankelijk moest worden van buitenlandse energievoorziening. Ze trokken hun eerdere verbod op fracking in en Ineos Shale kon beginnen boren. Een Brexit bepleiten betekende voor hem ontsnappenaan de strenge Europese milieuwetgeving. Dit jaar, nu de Brexit een feit wordt, heeft de Ineos groep zich gevestigd in Monaco om belastingen te ontwijken.
Ineos heeft ondertussen heel wat frackinginstallaties in England en Schotland. Plaatselijke overheden werden omgekocht om fracking toe te staan. Er zijn tal van rechtszaken lopende tegen Ineos door inbreuken op de milieuwetgeving, schade aan de natuur en volksgezondheid. In Schotland is één derde van alle luchtvervuiling en de grootste CO2-uitstoot toe te schrijven aan zijn bedrijven. Door de wielerploeg met het hoogste budget ter wereld, Sky, te kopen probeert Jim Ratcliffe zijn kwalijk imago op te poetsen. Hij doopte de ploeg om naar ‘Team Ineos’ dat dit jaar de eerste en de tweede plaats haalde in de Ronde van Frankijk.
Willen we als samenleving op deze manier omgekocht en behandeld worden? Blijft Vlaanderen actief fossiele industrie aantrekken? Welke producten zijn nog mogelijk in een CO2-neutrale toekomst waarin we respectvol omgaan met levende ecosystemen? Hoe houden we bij al deze keuzes ook rekening met rechtvaardigheid? Heel wat vragen voor de toekomstige regering die tot nu toe niet uitblonk door een duurzame toekomstvisie. De Antwerpse haven is nu al een plek met veel CO2 uitstoot en luchtvervuiling. Petrochemische installaties die we vandaag plannen blijven produceren tot 2060-2070. We moeten NU beginnen aan een kringloopeconomiedie rekening houdt met de grenzen van onze planeet.
Begin augustus vroeg Ineos een vergunning aan voor het kappen van 50 hectare bos langs de Schelde in Lillo ter voorbereiding van deze bijkomende installaties. Het verder aantasten van ons bomenareaal is onaanvaardbaar. Niet alleen omdat ze CO2 opslaan, maar voor hun intrinsieke waarde als complexe levende wezens én de nood aan groene ruimte voor alle leven, mens incluis. Een nieuwe burgerbeweging ‘Antwerpen Schaliegasvrij’ stelde in samenwerking met ClientEarth, een groep juristen en experten die de rechten van onze planeet verdedigen, een bezwaarschrift op dat door bijna alle Vlaamse milieuorganisaties werd ondertekend. ‘Antwerpen Schaliegasvrij’ wil de Antwerpse haven bevrijden van schaliegas. Tijdens de tijdrit van de Ronde van Frankrijk organiseerden ze samen met de groep ‘Stop Ineos’ protestacties. ‘Stop Ineos’ stelde een Engelstalig bezwaar op dat door tal van internationale milieuorganisaties werd ondertekend. Het is duidelijk dat de plannen van de industrie botsen op burgers die bezorgd zijn over de toekomst en een leefbare planeet.
Ik zou graag besluiten met een citaat van Dennis Meadows van de Club van Rome en wetenschappelijk medewerker aan “Limits to the growth” uit 1972. “Ofwel stoppen wij de groei, ofwel stopt de aarde de groei”. Deze pijnlijke realiteit is het vertrekpunt voor het stoppen met de “business as usual” logica van de industriële groeisamenleving.
Annick Thienpont van Mechelen Blogt kwam langs op het Klimaatalarm tijdens onze ledendag en interviewde enkele Klimaners. Het resultaat schetst een mooi beeld van enkele activiteiten van die dag, en van wat we te vieren hadden.
Het was ook letterlijk 5 voor 12 toen zaterdag het klimaatlied weerklonk aan de gele opsinjoor op de Wollemarkt.
Elise Steyaert, de voorzitter van de vzw Klimaan riep het talrijk opgekomen publiek op om onder begeleiding van enkele muzikanten het klimaatlied uit volle borst mee te zingen. Ook de weergoden leverden hun bijdrage : het stopte prompt met regenen.
We need to wake up
We need to wise up
We need tot open our eyes
And do it now now now
Wat is Klimaan ?
Klimaan is een nieuwe burgerbeweging die zich inzet voor een duurzame en klimaatneutrale samenleving, zonder daarbij het sociale aspect uit het oog te verliezen. Ze willen samen met de inwoners van Mechelen en de randgemeenten nadenken over en acties uitwerken rond de thema’s energie, grond, water en lucht.
Afgelopen week werd ook de oprichtingsakte van de coöperatie Klimaan bij de notaris ondertekend.
Steven Laurijssen, voorzitter van de coöperatie : “ Via deze weg kunnen burgers actief mee investeren in projecten voor hernieuwbare energie. Om coöperant te worden, koop je minstens 1 aandeel van 100 euro. Elke coöperant heeft 1 stem in de algemene vergadering, en beslist zo mee over de projecten die we zullen ontwikkelen. Door gebruik te maken van de Tax Shelter kunnen particulieren een belastingvermindering krijgen op het geïnvesteerde bedrag. Als de projecten later rendabel worden, zal er aan de aandeelhouders een dividend uitgekeerd worden.”
Ledendag
Het klimaatalarm was slechts een onderdeel van een ledendag vol activiteiten. ’s Morgens verzamelde de organisatie in de wijk Stuivenberg al met leden en sympathisanten op een interactieve sessie. Na het klimaatalarm en een afvalvrije picknick vertrok het gezelschap per fiets. Het Vrijbroekpark, het logistiek centrum van de Colruytgroep, Technopolis en de toekomstige locatie van Plopsaqua, waren slechts enkele stopplaatsen op de route die Mon Schepers, één van de vrijwilligers van de vzw, uitstippelde.
“We rijden langs een aantal mogelijke projecten waarin Klimaan zou kunnen participeren. Daarbij is het belangrijk om ook bedrijven en verschillende overheden te sensibiliseren en mee in de projecten te betrekken. Ik vertel op de verschillende plaatsen welke projecten er mogelijk zijn. Later toetsen we bij de klimaners naar hun mening, maken we een selectie van de projecten waarin we stappen, en bespreken we de aanpak. “
Mon Schepers : Het idee om langs de E19 in Mechelen-Zuid geluidsschermen met geïntegreerde zonnepanelen te plaatsen, komt de ruime omgeving ten goede. Niet alleen de bewoners uit de buurt, maar ook het Vrijbroekpark en de bedrijven in de buurt zullen er voordeel mee halen. De leefkwaliteit zal aanzienlijk verbeteren, er wordt groene stroom opgewekt, en de investeerders kunnen een opbrengst krijgen. ”
LED OP
Een eerste succesvol project van Klimaan was LED OP. Via een groepsaankoop konden particulieren ledlampen kopen. Er werden exact 2507 lampen aangekocht, wat een CO2-besparing van meer dan 34 ton zal opleveren. De vereniging Natuurpunt kocht de meeste ledlampen aan, en werden daarvoor op het slotfeest van zaterdag als winnaar aangeduid.
Op woensdag 29 mei komt wooncoöperatie wooncoop op bezoek bij Klimaan en Ondernemershuis Mechelen voor een info-avond. Nog niet overtuigd of dit wel iets voor jou is? Karel Lootens geeft antwoord op enkele veelgehoorde vragen en twijfels.
Wat is wooncoop?
Wooncoop is
een wooncoöperatie die een nieuwe manier van wonen voorstelt. De coöperatie is
eigenaar van woningen en verhuurt ze aan de bewoners. Alle bewoners zijn ook
aandeelhouder van wooncoop en dus mede-eigenaar van de coöperatie. Zo huurt
elke bewoner als het ware bij zichzelf en verandert de band tussen huurder en
eigenaar. Hierdoor is een meer duurzame en sociale kijk op wonen mogelijk,
waarin de bewoners centraal staan.
Wie moet zeker naar dit info-moment komen?
Iedereen
die geïnteresseerd is om op een andere manier naar wonen te kijken, is welkom!
Dit gaat veel verder dan het financiële plaatje. Wooncoop heeft een
langetermijnvisie op wonen, waarin bijvoorbeeld levenslang woonrecht een
belangrijke rol speelt. Wooncoop wil goed wonen betaalbaar maken voor een breed
publiek.
Samenhuizen blijkt in praktijk erg duur. Met
mijn klein inkomen krijg ik geen lening bij de bank. Enkel huren is voor mij
een optie. Is wooncoop dan iets wel voor mij?
Jazeker! In
tegenstelling tot andere cohousing-projecten in Vlaanderen, wordt niet jij,
maar de coöperatie eigenaar van de woning. Je betaalt huur aan de coöperatie,
maar tegelijkertijd bouw je ook kapitaal op, door de aankoop van aandelen van
de coöperatie. Je huurt aan kostprijs en krijgt korting afhankelijk van het
aantal aandelen dat je hebt. Let op, dit is geen gesubsidieerde vorm van wonen.
Ik heb al een eigen huis. Waarom zou ik dan
komen?
Je
spaargeld investeren in aandelen van wooncoop is een ethische en zinvolle
belegging. Zeker voor wie denkt aan een tweede eigendom, is wooncoop een mooi
alternatief. Het rendement is zo niet enkel financieel, maar ook sociaal.
Ik kom wel luisteren wanneer er een concreet
project is…
Een
concreet project kan er pas komen wanneer er vraag naar is. Kom dus naar de
info-avond om je interesse te tonen! Alles start met een trekkersgroep, maar
die hoeft zeker niet alles zelf te doen. Een belangrijke rol van wooncoop is de
bewoners ontzorgen. Transparantie en inspraak staan voorop, net als een
duurzame en sociale kijk op wonen.
Welke Mechelaar heeft nog niet gehoord van De Grond der Dingen? Dit is een initiatief van theater ARSENAAL/LAZARUS en het museum Hof van Busleyden waarbij inwoners van Mechelen opgeroepen worden om actief mee te bouwen aan de gemeenschappelijke toekomst. De stad stelt 20.000 m² ter beschikking om een aantal voorstellen te realiseren.
Burgers die mee mogen beslissen over gemeenschappelijke grond, daar geeft Klimaan graag z’n steun aan! Door zelf ideeën in te dienen, door het initiatief mee bekendheid te geven, door actief mee te denken,…
Het klinkt alleszins mooi, maar hoe werkt het in de praktijk? Hoe maak je bijvoorbeeld met een grote groep Mechelaars een selectie uit zoveel prachtige ideeën? Het toverwoord daarvoor blijkt Hummus…
Hoe het eraan toe ging op de Grote Onderhandelingsdag kan je hieronder lezen in een uitgebreid verslag, aangeboden door Annick Thienpont van Mechelen Blogt. (Dankjewel, Annick!)
De grond der dingen : samen onderhandelen voor 80 projecten
De Grond der Dingen beleefde afgelopen zaterdag zijn onderhandelingsdag. Voor dit stadproject konden Mechelaars gedurende 2 jaar zelf voorstellen indienen, om met een vierkante meter Mechelen beter te maken. De stad stelt hiervoor 20.000 m2 ter beschikking. Uiteindelijk werden 206 ideeën verzameld. In eerdere ontmoetingsmomenten werden gelijkaardige voorstellen al samengebracht. Nu was een verdere selectie van 175 naar 80 projecten nodig.
Eerst kennismaken…
Als startmoment hielden de ongeveer 100 aanwezigen korte speeddates. Aan de hand van 4 vragen kregen ze de kans om mekaar beter te leren kennen, en de sfeer en verwachtingen van de groep naar boven te brengen.
In de inleiding gaven Willy Thomas, artistiek leider van Arsenaal/Lazarus en bezieler van dit project, en Sigrid Bosmans, artistiek directeur van Hof van Busleyden, het belang en het succes aan van dit project. Voor een stad van 86.000 inwoners getuigen 206 projecten van een enorme betrokkenheid. Ter vergelijking : in Gent liep een gelijkaardig project, waar er door 260.000 inwoners in totaal 260 projecten werden ingediend. Zowel het theater als het museum stellen zich vragen over hun rol in de stad, en in dit project kunnen ze deze rollen op een mooie manier bundelen. In de werkgroep zetelen ook mensen van de stadsdiensten. Zij namen alle voorstellen mee naar de bevoegde diensten, en laten bekijken in hoeverre de ingediende voorstellen kunnen opgenomen worden in het beleid van de stad. Ook wanneer sommige projecten het op deze dag niet halen, worden ze later mogelijk door de stad opgepikt om alsnog uit te werken. De werkgroep wordt ondersteund door een klankbordgroep van 14 mensen. Dit zijn stuk voor stuk gerenommeerde specialisten uit vakgebieden als bestuurskunde en burgerparticipatie, en uit de artistieke wereld.
Nadien gingen de deelnemers weer aan de slag op de scène om de waarden en de criteria te bepalen waarmee later die dag de selectie van de projecten zou gebeuren. Er werd een lijst van criteria vooropgesteld, die door onderhandeling hier en daar nog geschrapt of bijgestuurd werden. Er werd afgesproken om schoonheid, en het blijvend aspect van een voorstel nu uit de criteria te halen, maar zeker mee te nemen bij de latere uitvoering van de geselecteerde projecten.
…en dan samen aan het werk
In de namiddag werden de aanwezigen ingedeeld in 12 groepen. Elke groep kreeg 15 projecten om te toetsen aan de 11 criteria die voor de middag opgesteld werden. Voor elk criterium moest een score van 0 tot 5 punten gegeven worden. Per tafel werden de 4 projecten met de hoogste score weerhouden. Maar omdat niet altijd alles objectief te beoordelen is, was er een groene kaart beschikbaar. Een project dat niet noodzakelijk hoog scoort, maar je wel een fijn gevoel geeft, kon je een groene kaart geven. Ook de 24 projecten die het beste scoorden met de groene kaartjes werden aan de lijst van geselecteerde projecten toegevoegd.
Eén van de werkgroepen knipte hun kaartjes in de hartvorm : “ om te kunnen stemmen met ons hart”.
Ik volgde zelf de beoordeling aan tafel 12, onder leiding van Marijke Wienen. Er ontstonden leuke gesprekjes over de motivatie achter een bepaalde score. In het algemeen was er een grote eensgezindheid, maar soms konden mensen elkaar nog overtuigen om de punten te wijzigen. Voor sommige projecten kwamen de tafelgenoten spontaan met aanvullingen of alternatieven.
De mensen achter de projecten
Tussen de sessies door sprak ik met de indieners van verschillende projecten, en legde ik interessante contacten voor weer nieuwe artikels. Philip Ceuleers en Amber Verstraelen zijn de oprichters van de duurzaamheidsas. Zij hielden zelf al cocreatie-sessies met de mensen die op die as wonen om duurzame, ecologische en gemeenschapsversterkende initiatieven met elkaar te verbinden. Daarover kon je op Mechelen Blogt al een uitgebreid artikel van Jan Smets lezen.
Terwijl Leyla en Ilias Saidova poseerden voor de groepsfoto in de kruidtuin, had ik even de kans om met hun mama te praten.
“Wij waren op bezoek in het museum en leerden daar het project kennen. De kinderen waren meteen enthousiast om een tekening te maken en een projectvoorstel in te dienen. Leyla droomt van een speeltuin waar ook plaats is om te fietsen, en van meer groen in de stad. Ilias pleit ervoor om alleen elektrische auto’s toe te laten in de binnenstad. Vandaag ben ik met hen meegekomen om samen de projecten te verdedigen. “
De resultaten
Op het einde van de namiddag werden alle scores van de tafels verzameld, en werd er druk gerekend voor de uiteindelijke selectie van de projecten. De zaal kreeg al een eerste overzicht maar het was onhaalbaar om in de beschikbare tijd alle berekeningen nauwkeurig af te ronden. De organisatie beloofde de volledige lijst eerstdaags op hun website te communiceren.
En nu ?
Nu worden de geselecteerde projecten visueel uitgewerkt, om vanaf december 2019 tot en met maart 2020 tentoongesteld te worden in de grote ruimte van Hof van Busleyden, onder de titel “Wat is de grond der Dingen? “ Tegen 14 maart 2020 moet dan de definitieve selectie gemaakt zijn van de voorstellen die effectief zullen gerealiseerd worden.
Deep Democracy
Deze onderhandelingsdag werd begeleid door Hummus, een organisatie onder leiding van Fanny Matheusen die rond de principes van Deep Democracy werkt. Deze methode laat groepen in onderhandeling gaan, met aandacht voor alle meningen, ook de minderheidsstem, en de onderliggende emoties. Ik sprak met een aantal mensen die net als ik al een training volgden bij Fanny. Ik ben fan van deze aanpak en probeer hem ook ik mijn job toe te passen. Vandaag had ik de gelegenheid om tools als het gesprek op voeten en de weerberichtjes mee te oefenen.
Iedereen weet ondertussen wel dat je best zoveel mogelijk verse, lokaal gekweekte seizoensgroentjes eet. Niet alleen wordt zo geen onnodige energie verspild aan vervoer of verwarming van serres, seizoensgebonden producten uit de streek smaken ook beter en zijn meestal goedkoper. Maar waar kan je daarvoor terecht in regio Mechelen? Hieronder vind je een greep uit de vele mogelijkheden.
Heb je er geen idee van welke groenten er in welk seizoen geoogst worden, bekijk dan de Groentekalender van Velt bij ’t maken van je boodschappenlijstje. Je vindt er meteen ook tips om ze klaar te maken.
Laat je de keuze liever over aan de boer, ga dan voor een groentepakket. Wekelijks krijg je een zorgvuldig samengesteld pakket groentjes (verschillende groottes mogelijk), voornamelijk afkomstig van bio-boeren uit de streek. Je kan ervoor terecht bij Biobuur, met meerdere afhaalpunten in Mechelen en Hombeek, bij de Baarbeekhoeve in Muizen en Mechelen, en bij Boeren & Buren in Mechelen.
Elke aanbieder heeft z’n eigenheid en biedt meer dan groentepakketten alleen. Zo komen de groentjes van Biobuur voornamelijk van bij de Akelei in Schriek, waar hij vroeger zelf op het veld stond, en van het nieuwe landbouwbedrijf Ferm in Hombeek. Biobuur, Ferm en ’t Middenveld werken samen onder de naam M’akker en staan samen op de zaterdagmarkt in Mechelen. Je pakket van Biobuur kan je ook ophalen in de verpakkingsvrije winkel Kabas. Daar kan je trouwens elke dag terecht voor lokaal geteelde groentjes.
Je groentepakket van de Baarbeekhoeve kan je ook ophalen in de boerderijwinkel, vlak naast het veld, aan de rand van het natuurgebied Dijlevallei. Een prachtige plek!
Boeren en Buren is een van oorsprong Frans platform waarbij je vooraf bestelde producten kan afhalen op een wekelijkse ‘markt’, waar ook de producent aanwezig is. De Wriemeling uit Veltem staat er met z’n groentepakketten naast een hele reeks andere producenten, die een eerlijke prijs krijgen voor hun producten (niet allemaal bio of lokaal).
Wat verder buiten de stad kan je in hoevewinkels terecht. Naast de eerder genoemde Baarbeekhoeve in Muizen, vermelden we hier nog ’t Hertsveld (niet bio) in Leest. Net als Vers en Gezond (niet bio), ook in Leest, levert ’t Hertsveld ook aan huis. Meer hoevewinkels vind je op Recht van bij de Boer.
Wil je graag zelf je groentjes oogsten? Sluit je dan aan bij een CSA. Je neemt een abonnement voor een seizoen en oogst zelf volgens de aanwijzingen van de boer. In Hombeek kan je daarvoor terecht bij ’t Middenveld, in Leest bij Onzen Hof, in Sint-Katelijne-Waver bij De Doederij en in Zemst bij Het Vlinderveld. Door zelf te oogsten kan je de prijs drukken, maar het is ook gewoon leuk! Ook hier zijn opties voor wie maar af en toe komt, of toch niet zelf wil oogsten.
Misschien wil je nog een stap verder gaan en ook zelf je groentjes gaan kweken. Bij Velt kan je terecht voor een brede waaier aan activiteiten en informatie rond ecologisch tuinieren. Bovendien heeft Velt Mechelen 3 samentuinen: Tivoli, De Tuin van Zorro en Arcadia Muizen. Samen werken, leren van elkaar en samen genieten staan er centraal. Ook Sint-Katelijne-Waver heeft haar Samentuin ’t Grom, in Duffel is er Samentuin Ganzenhofkes van Velt afdeling Netevallei, in Willebroek heeft buurthuis Mozaïek een samentuin en in Bonheiden de Krankhoeve. In Willebroek kan je bovendien een leentuin bewerken: uniek in Vlaanderen!
Eens je erop begint te letten, zal je merken dat er nog veel andere mogelijkheden bestaan om aan lokaal gekweekte groentjes te geraken. Zo kan je bijvoorbeeld regelmatig oogstoverschotten op de kop tikken als lid van Lets Mechelen of Lets Pollekesland. Op buurnetwerk Hoplr of Gift Mechelen+ worden ze zelfs zomaar weggegeven.
En wat brengt de toekomst? Het nieuwe Mechelse bestuursakkoord belooft alvast initiatieven die de korte keten bevorderen te steunen, het kwaliteitsmerk ‘Mechels Natuurlijk’ verder uit te bouwen, en ruimte beschikbaar te maken voor boeren. Benieuwd wat dat gaat geven!
Via De Grond der Dingen krijgt elke Mechelaar 1 m² cadeau voor een zelfgekozen gezamenlijk project. Wat dacht je van een pluktuin in je buurt?
Ken je zelf nog voorbeelden in regio Mechelen? Of start je binnenkort zelf een initiatief? Misschien weet je welke restaurants met lokale producten werken? Laat ons iets weten!
