door Sabine Wuytens | mei 26, 2022
Hoe twee enthousiaste studenten op Hagelstein een klimaatmetamorfose afdwongen
Vorige week kwam ik Daan Vandenberghe nog eens tegen, die in december een interview gaf over zijn klimaatambities op school. Hagelstein was toch nog niet klaar voor grote klimaatacties, zo leek het toen. Of er intussen al iets veranderd was? “De drankautomaten gaan echt weg! En we hebben nog zóveel meer gedaan!”
Dat schreeuwt om een vervolginterview! En zo zit ik een paar dagen later bij Oskar Bonte, klimaatkompaan van Daan, om een status op te maken van hun dromen en realisaties.
Actie tegen plastiek in zee, met krijttekeningen op de speelplaats
Hoe is Oskar er eigenlijk in gerold?
“Voor ik Daan kende was ik al wel een keer vegetariër geweest, maar dan vooral omwille van het dierenleed. Ik herinner me het eerste gesprek met Daan waarin hij zijn visie op klimaat uitlegde. Toen dacht ik “Dit is hét moment, dit mag ik niet aan me laten voorbijgaan! Ik was al wel begaan met het klimaat, maar de urgentie om zaken te veranderen werd me, onder andere door het lezen van een rapport van Drawdown, steeds meer duidelijk.”
Zo werd hij opnieuw vegetariër (dit keer voor het klimaat) en engageerde zich voor de klimaatbeweging.
Het wordt tijdens het interview al snel duidelijk dat Daan niet heeft overdreven, want Oskar vertelt over een waslijst aan successen die Climate4 Change in de voorbije 5 maanden geboekt heeft.
Eén van de vele klassen met plantjes van Climate4Change
Terwijl Daan nog sprak over een beginnend project met plantjes voor de 1e graad, vertelt Oskar over plantjes in bijna alle klassen, en 37 klasverantwoordelijken die voor de plantjes zorgen. “Er was een aantal leerkrachten, zoals mevrouw Van Dijck, met groene vingers. Zij zorgden voor het gros van de plantjes. Dankzij hen konden we zoveel klassen gratis van plantjes voorzien. Daar zijn we hen heel dankbaar voor!” Als blijk van dank gaven ze de leerkrachten zaadblaadjes van bij Kabas, een verpakkingsvrije winkel in Mechelen.
Ze doen duidelijk niet aan half werk! Zelfs voor de schoolvakanties hebben ze een oplossing uitgewerkt: dan komen de leden van Climate4Change de plantjes gieten. En in de grote vakantie nemen de leerlingen en leerkrachten de plantjes mee naar huis.
“Eén van de mooiste blijken van waardering was voor mij het moment dat mevrouw Wouters, onze godsdienstleerkracht, mij persoonlijk om een plantje voor haar klas kwam vragen.”
Eén van de befaamde drankautomaten. Intussen staan alle drankautomaten uit.
Zelfde schaalvergroting bij hun actie rond de drankautomaten (zie vorig interview). Toen ze doorhadden dat er met hun “two man show” bij de directie weinig draagvlak zou komen voor hun wens om de drankautomaten te verwijderen, gooiden ze het over een andere boeg. Ze gingen campagne voeren en vertelden op de speelplaats aan iedereen waarom ze de drankautomaten weg wilden. Zo verzamelden ze in een week tijd 650 handtekeningen om de drankautomaten weg te stemmen. Dat ging volledig digitaal, via QR codes die de leerlingen en leerkrachten konden inscannen om de petitie te ondertekenen.
Over draagvlak gesproken! “Ze verklaarden ons voor gek dat we die drankautomaten dit jaar nog weg wilden krijgen”. Maar kijk, intussen staan ze uit en kun je er geen plastic flesjes meer uit halen! In de plaats zijn drinkfonteinen gekomen en een gratis drinkbus voor een groot aantal leerlingen.
Sleutelwoord voor succes? Participatie is volgens Oskar essentieel is: enkel met de steun van een grote groep krijg je grote veranderingen gedaan.
“Ze verklaarden ons voor gek dat we die drankautomaten dit jaar nog weg wilden krijgen”.
Mooi om zien is ook dat de positieve impact en spontane motivatie een stuk verder reiken dan ze verwacht hadden. Zo vertelt mevrouw De Wever, leerkracht Nederlands, nu veel meer over haar eigen acties voor het klimaat (drinkbus gebruiken, met de fiets naar school rijden).
In de loop van het interview sluit ook Ignace Terwagne aan, 4e jaarsstudent en technisch manusje-van-alles bij Climate4Change. Hij werd door zijn ICT-leerkracht aangesproken, “of hij geen IT project wou doen met Climate4Change”. Dat zag hij wel zitten, en hij creëerde prompt een tool waarmee je maandelijks het verbruik van de school kan raadplegen. In combinatie met een actieplan rond energieverbruik kunnen ze op die manier heel netjes monitoren hoeveel energie ze verbruiken en, op termijn, besparen.
Ignace is één van de vele studenten die zich in de voorbije maanden aansloten bij Climate4Change. Zo hebben ze nu een stevige basis van leerlingen in de 1e, 2e en 3e graad.
Leerlingen uit de eerste graad die enthousiast zijn over plantjes in hun eigen klas
Al zijn er beduidend minder leden uit de 2e graad ten opzichte van de andere graden. Misschien ligt het aan de de hormonale rollercoaster die toeslaat bij 14 – tot 16-jarigen?
Een deel van de Climate4Change leerlingen zetelt in de maandelijkse Klimaatraad, die ze in april van dit jaar voor het eerst organiseerden.
“De Klimaatraad is onze grootste realisatie: een maandelijkse samenkomst van leerlingen, leerkrachten, directie en KITOS om onze klimaatprojecten te bespreken en op te volgen. Voordien zaten we soms wel 3 keer per maand bij meneer Reynders om onze projecten voor te leggen en te bespreken, dus dit is een hele verbetering in efficiëntie!”
“De Klimaatraad is onze grootste realisatie: een maandelijkse samenkomst van leerlingen, leerkrachten, directie en KITOS om onze klimaatprojecten te bespreken en op te volgen.”
En projecten, daar hebben ze er nog wel wat in hun mouw zitten! Zowel Oskar als Ignace hebben de mond vol van een nieuw project, de “biodiverse leerzone”, waar ze een groene zone op de schoolterreinen willen ombouwen tot een biodiverse open klasruimte, een bloemenweide waar leerlingen tot rust kunnen komen in een mooi stukje natuur. Ook het energieverbruik blijft sterk in het vizier van Climate4Change. Zo hebben Daan en Nicolas, ook een vaste waarde bij Climate4Change, een enquête gemaakt om het energieverbruik in alle klaslokalen in kaart te brengen. Aan de hand van concrete instructies helpt de vragenlijst leerlingen en leerkrachten onnodige energieverbruikers te detecteren. Die inventaris is een eerste stap in de weg naar energiebesparing. Grondige aanpak, check!
Maar de fun factor is minstens even belangrijk. Zo voorzien de 1e graads leerlingen binnenkort samen met de leerkrachten veggiehapjes op de Zomerbar in de week van Pinkstermaandag. Allen daarheen!
Het Climate4Change logo, gemaakt door Nicolas Lenz, algemene voorzitter en Climate4Change lid van het eerste uur
Zijn er dan geen lastige momenten?
“Toch wel, zo was de logistiek van de plantactie niet altijd eenvoudig. Op een bepaald moment kregen we ineens heel veel plantjes. Stonden we daar met 30 plantjes, maar geen bloempotten om ze mee in de klas te zetten! Toen hebben we een oproep gedaan aan medeleerlingen om bloempotjes te verzamelen en mee te brengen.”
Ook vertelt Oskar: “Niet alle deelnemers aan onze eerste brainstorm maken nu actief deel uit van Climate4Change. Doordat we zo ambitieus waren en snel wilden gaan, zijn we misschien ook wel wat mensen kwijtgeraakt onderweg. Al willen we graag veel zaken realiseren, er moet een draagvlak zijn om grootse dingen te doen. En een mindshift kost tijd!”
“Een belangrijk aspect van onze functie blijft toch het opzoeken van de controverse.”
“Een belangrijk aspect van onze functie blijft ook het opzoeken van de controverse: als je alle zaken die je in de omgeving ziet zonder vragen accepteert, dan krijg je niet de noodzakelijke wisselwerking om dingen te veranderen. Maar die rol is niet altijd eenvoudig, want je dwingt mensen kritisch na te denken over zaken waar ze normaliter niet stil bij staan.”
Moraal van het verhaal? Wie iets voor het klimaat wilt doen heeft geduld, een flinke portie moed én enthousiasme nodig.
Biodiverse zones, energiebesparingen, een heuse Klimaatraad… De toekomst voor het klimaat ziet er in ineens een heel stuk rooskleuriger uit op Hagelstein. En die positieve vibe is aanstekelijk besef ik wanneer ik vanuit mijn werkkamer naar buiten kijk. We kunnen wel degelijk zaken veranderen. Snel maar eens een mail naar de burgemeester van Kruibeke sturen, om werk te maken van maandelijkse vergaderingen met onze werkgroep Klimaat!
door trissegers | mrt 5, 2022
foto: copyright stad Mechelen.
In 2019 werd hij 10 jaar. Ons “crèmekarreke” zoals mijn schoonbroer hem spottend noemde toen we hem nieuw kochten. Voor ons was de Opel Combo Tour met grote achterklep een ideale wagen om alles in te laden als we gingen kamperen. Ook leuk om droog onder de klep te kunnen zitten in de koffer om onze wandelschoenen aan of uit te trekken. Het startpunt van onze wandelingen kon in “the middle of nowhere” liggen, wij raakten er wel.
123.000 km hebben we er mee gereden, verschillende keren tot aan de Alpen en de Pyreneeën. Bergop ging wel wat traagjes, maar daar maalden wij niet om.
Vanaf het begin legden we wat centjes opzij, voor als onze trouwe vierwieler het zou begeven.
Zijn er alternatieven?
En toen kwam het besef dat onze verplaatsingen met de auto toch wel een grote voetafdruk achterlaten op onze planeet. En met dit voortschrijdend inzicht maakten we na 10 jaar de balans op. Kopen we nog een nieuwe (of andere) wagen, of kunnen we het misschien wel zonder? Af en toe kwamen er al wat grotere kosten aan onderhoud en herstellingen. Wat kost die wagen ons eigenlijk op jaarbasis? Zijn er alternatieven? Waarvoor gebruiken we de wagen eigenlijk?
Mijn partner en ik spraken af om een heel jaar lang de auto enkel te gebruiken als het echt nodig was, en dit systematisch bij te houden in een Excel document. We noteerden de reden waarom we hem gebruikten en het aantal kilometers dat we aflegden. Ondertussen bekeken we alle alternatieven, en op het einde van het jaar berekenden we wat de kostprijs van het rijden met de eigen auto was t.o.v. het gebruik van Cambio, Partago, Dégage of Cozywheels.
Boodschappen deden we allang met de gewone fiets en een handige fietskar. Zelfs om naar het containerpark te gaan gebruiken we de fietskar.
In de stad verplaatsen we ons meestal te voet.
Het beginpunt van onze wandeltochten kunnen we meestal met de trein of de bus bereiken. Kamperen kan ook met een deelwagen. Het aanbod is zo groot dat we gemakkelijk een vergelijkbaar of zelf groter model dan onze wagen kunnen lenen.
Alleen maar voordelen
Financieel sloeg de balans over in het voordeel van de deelmobiliteit. We beslisten een Cambio-abonnement te nemen omdat de stad Mechelen een financiële compensatie geeft voor wie zijn nummerplaat inlevert. Ondertussen rijden we af en toe ook met een van de elektrische wagens van Partago dankzij onze Klimaan-aandelen.
In maart 2020 in volle pandemie-tijd beslisten we om onze auto te verkopen. We beseften wel dat we in het openbaar vervoer toch wat meer kans liepen om besmet te worden.
Nu, 2 jaar later, hebben we er nog geen spijt van gehad. Financieel hebben we er alleen nog maar voordelen uit gehaald. We verhuren onze autostaanplaats en met dat geld alleen al kunnen we maandelijks onze autoverplaatsingen betalen. Of we houden dat bedrag gewoon over. We hebben geen kosten meer aan onderhoud of reparatie enz…
En we rijden meestal met een gloednieuwe elektrische auto.
Wat een zaligheid!
Ook zin om het eens uit te proberen?
Woon je in Mechelen Nekkerspoel? Dan kun je binnenkort genieten van een mobiliteitsbudget van Mechelen om gedurende 60 dagen het aanbod van deelmobiliteit uit te proberen. Alle inwoners van Mechelen krijgen trouwens een mobiliteitsbudget van €250 indien zij de nummerplaat van hun wagen inleveren. Alle informatie vind je hier.
Of doe in juni mee aan de campagne “30 dagen zonder wagen” en probeer eens uit wat het geeft om een hele maand lang je auto te laten staan. Informatie over deze campagne volgt later. Houd onze website en sociale media in het oog.
door Sabine Wuytens | dec 27, 2021
Interview met Daan Vandenberghe, 6e jaarsstudent & klimaatactivist te Hagelstein
Ik klap mijn laptop open voor ons online meeting. Het is stipt 16:00 wanneer ik de Zoom meeting inkom, en toch heeft Daan me al een berichtje gestuurd: “Ik zit in de meeting”. Het leven is dan ook niet aan de wachters, de mensen op de zijlijn. Het moet vooruit gaan!
Daan Vandenberghe is het jongste lid van Klimaan, een vzw uit Groot-Mechelen met een klimaatneutrale missie. Door deel te nemen aan enkele acties en online vergaderingen die Klimaan voerde, werd hem iets duidelijk. “Ik zat in online meetings en dacht: deze acties kan ik ook in mijn school doen! Ik wil het niet aan oudere mensen overlaten om klimaatactie te ondernemen. Ik wil zelf invloed hebben op mijn eigen toekomst, en het lot in eigen handen nemen. Het is gewoon te belangrijk. Ik doe dit niet voor anderen, of om mijn ouders trots te maken. Ik doe dit in de eerste plaats voor mezelf, omdat ik de wereld mooier wil achterlaten dan hoe ik erin geboren ben.”
“De wereld redden doe ik voor mezelf, niet om mijn ouders trots te maken”
Zijn school, dat is College Hagelstein, een middelbare school te Sint-Katelijne-Waver, netjes ingeplant tussen de vele tuinbouwbedrijven en industrie. Een groene school, of dat is toch alvast wat de website belooft. Als vijfdejaarsstudent vond hij op Hagelstein een klimaatmaatje in Oskar Bonte, iemand die op al zijn ambitieuze ideeën en plannen enthousiast reageerde – een zeldzame reactie, zo blijkt.
“De meeste mensen zijn op zoek naar een reden om een plan niet uit te voeren, of een manier om je ervan te overtuigen dat iets géén goed idee is.”, vertelt Daan. “Oskar was de enige die anders reageerde, namelijk enthousiast en opgewekt, met een “let’s do this” mentaliteit. Wat een verademing. Want wie gelooft dat verandering mogelijk is, heeft alles in handen om die verandering te realiseren.”
“Het begint allemaal met een simpele vraag. Het probleem is, veel mensen stellen de vraag niet eens. Het is zoals het is, en niks wat ik doe gaat daar iets aan veranderen. Of: dit is niet mijn probleem. Ook veel jongeren in mijn omgeving hebben die mentaliteit”.
Klimaatacties op school: hoe begin je eraan?
Daar stonden ze dan, in maart 2021, als twee vijfdejaarsstudenten in volle coronacrisis, met een plan om op hun school het klimaat hoger op de agenda te krijgen.
“Eigenlijk ging het al vrij snel om veel meer dan enkel het klimaatvraagstuk. Want hoe organiseer je een klimaatactie? Hoe zet je ideeën om in acties? We hadden een groepje vrienden verzameld waarmee we konden brainstormen, en daar kwam een waslijst aan goede ideeën uit. Maar we konden onmogelijk al die ideeën tegelijk uitvoeren. We moesten dus prioriteiten stellen, en keuzes maken. Choose your battles.”
Op onderstaande foto: Daan en klasgenoten helpen op een stuk grond nabij de school om van afgesnoeide takken een houtkant. Zo zorgen ze er mee voor dat de eigenaar van het stuk land de takken niet verbrandt, maar inzet als landschapselement.
“Onze eerste idee was een renovatietraject omwille van de aanzienlijke energiebesparing die dat zou kunnen teweegbrengen. De school heeft momenteel geen zonnepanelen, de isolatie kan verbeterd worden, etc. Daarvoor hadden we de medewerking – en vooral financiering – nodig vanuit KITOS (de overkoepelende scholengroep waar Hagelstein deel van uitmaakt, nvdr).
We zaten een paar keer samen met de directie en verantwoordelijke voor infrastructuur, maar het werd al snel duidelijk dat we dit niet binnen onze schoolcarrière op Hagelstein zouden kunnen realiseren. Als leerlingen mogen we wel ideeën aanbrengen, maar voor beslissingen op beleidsniveau worden we niet serieus genomen.”
“Als leerlingen mogen we wel ideeën aanbrengen, maar voor beslissingen op beleidsniveau worden we niet serieus genomen.”
Het moesten dus projecten zijn die ze volledig zelf konden realiseren, zonder medewerking van de directie. We begonnen ook het belang in te zien van sensibiliseren. Een actie hoeft geen maximale klimaatwinst te hebben, als het mensen maar op een positieve manier bereikt en dingen bijleert. Zo kwamen er een aantal andere projecten in het vizier.
Zo hingen ze als eerste actie 7 vogelkastjes in het bos bij Hagelstein, dat momenteel geplaagd wordt door de aanwezigheid van de processierups. “Nestkastjes zorgen voor meer vogels, en die zijn dan weer de natuurlijke vijand van de processierups. Twee vliegen in één klap”.
Drankautomaten met plastic waterflesjes
“Een doel waar we ons al een tijdje voor inzetten is de verwijdering van de drankautomaten op de speelplaats. De plastic waterflesjes in die automaten zijn single use en belanden vaak op de speelplaats. Bovendien kosten zowel de waterflessen als de PMD-zakken om de flesjes in te doen geld. De vele clean-up acties vond ik in eerste instantie positief, maar ik zag in dat het probleem op die manier niet weggaat. Het zou toch veel beter zijn om de bron van het afval weg te nemen, niet langer plastic waterflesjes te gebruiken en over te stappen op drinkbussen?”
Het lijkt simpel, maar toch is het voorlopig niet eenvoudig gebleken om de drankautomaten weg te krijgen. Daan en zijn vrienden namen al contact op met het bedrijf dat de automaten plaatst, praatten met de directie over het weghalen van de automaat, regelden met de ouderraad de aankoop van 200 drinkbussen die op de volgende FLUO-actie van de school gratis zullen worden weggeschonken, …
Maar voorlopig staan de drankautomaten er dus nog. Zullen ze weg zijn tegen de tijd dat Daan van school gaat? Hij hoopt erop. “We plannen nu een petitie voor alle leerlingen, zodat we kunnen aantonen dat ons idee breed gedragen wordt.”
Luchtzuiverende plantjes in elke klas
“Een tijdje terug hebben we in samenwerking met de leerkrachten een actie gedaan om in elke klas luchtzuiverende plantjes te plaatsen. Enkele leerkrachten hadden veel stekjes gemaakt van planten en zorgden op die manier voor de plantjes. Wij zijn dan in elke klas gaan praten over de werking van de plantjes, en alle klassen waren heel blij met het initiatief. Het is een actie die weinig impact heeft op het klimaat, maar wel hoog scoort op gezondheidsvlak. En dat is minstens even belangrijk als onze klimaatmissie.”
Eindejaarsactie
We willen na de kerstvakantie een energiescan plannen op school. Daarvoor kunnen we gebruikmaken van de “Klimaankoffer”, een koffer met verschillende sensoren en meettoestellen om energieverbruik te meten. Hiervoor werken we samen met Klimaner Kris De Cree, die ook in St-Kat-Waver woont. Het is een grootschalige actie dus die moeten we goed plannen.
Meer dan klimaatproblematiek
Daan en zijn vrienden beperken zich niet tot de klimaatproblematiek. Zo was er onlangs een heftig debat over het schoolreglement aangaande kledij. Zo stond erin dat leerlingen “geen aanstootgevende kledij” mogen dragen. “Dat reglement is echt achterhaald, want de drager van de kledij kan onmogelijk bepalen wat voor een ander aanstootgevend is. Het geeft extra macht aan mannen, want zij kunnen op die manier vrouwen veroordelen voor kledij, terwijl het eigenlijk hun eigen reactie op die kledij is die veroordeeld zou moeten worden.”
“We willen de fakkel overdragen naar lagere graden, zodat het geen stille dood sterft.”
“We willen de fakkel overdragen naar lagere graden, zodat het geen stille dood sterft. De acties die we nu starten, kunnen door leerlingen in lagere jaren voortgezet worden. We hebben een praktische raad gebouwd die in elke graad (1e, 2e en 3e) een coördinator heeft. Dat lukt voorlopig goed, enkel de 2e graad loopt wat moeilijk met corona, doordat die graad op een ander tijdstip speeltijd heeft en op die manier dus moeilijk bereikbaar is voor uitwisseling tijdens de schooluren.”
Zelf aan de slag op school?
Wil je zelf ook actie ondernemen op jouw school? Op deze website vind je informatie op maat van jouw klas, en op deze website vind je een lijst met allerlei acties die je kan ondernemen!
door Sabine Wuytens | okt 4, 2021
Op zaterdag 25/09 was het weer zover! Op het ‘REScoops United’ event verzamelden de energiecoöperaties met zijn allen om informatie te delen en bij te praten. Het was op meerdere vlakken een bijzondere dag.
Niet alleen was dit het eerste grote live-event sinds de lockdown, maar met gastcoöperatie PajoPower uit Gooik, Parel van het Pajottenland, was ook de setting prachtig!
Nog een primeur: voor het eerst waren we met zoveel coöperaties vertegenwoordigd, want ook de Waalse REScoops tekenden present. En dat had alles te maken met het boeiende programma! In de voormiddag vlogen we erin met een infosessie over “Burgerwind op Zee“, het ambitieuze plan om onze rechtstreekse burgerparticipatie toe te passen op nieuwe offshore windparken. Deze worden binnenkort in concessie gegeven en dat stemt tot nadenken! Bijvoorbeeld: hoeveel kapitaal kunnen we met Klimaan cvso verzamelen om in extra windcapaciteit van het windmolenpark in zee te investeren? Is dat niet ontzettend spannend? Jazeker! Wordt vervolgd…
De namiddagsessies gingen verder met allerhande thema’s: energiegemeenschappen, coöperatieve warmtenetten, laadpalen en thuisbatterijen, het energie- en klimaatpact, zonnepanelen bij particulieren (denk aan project Zonnewijzer! van Klimaan cvso), noem maar op!
Ook gaven we vanuit Klimaan zelf een workshop. Het thema: hoe coöperaties zich beter kunnen profileren als natuurlijke partner van lokale besturen! We deden uitvoerig uit de doeken hoe Klimaan dat nu al doet, en wisselden ideeën uit met andere coöperaties.
Ook vonden we de kans om enkele realisaties van onze projecten uit de doeken te doen. Zo belichtten we de energie-gerelateerde acties binnen het MechCiCo-project, zoals de overeenkomst bij de relighting van de oude bib in Mechelen, en de Impactschatter.
Die laatste is een tool waarmee mensen een betere inschatting kunnen maken van hun huishoudtoestellen: kunnen ze beter een nieuwe kopen of het huidige toestel toch nog maar even in gebruik houden? Enkele coöperaties waren geïnteresseerd om deze bij hun eigen leden aan te bieden! Ook het Circulaire Energie Contract, waarbij een Energiecoöperatie een relighting doet en nadien het lichtonderhoud verder uitvoert, werd als model gesmaakt binnen RESCOOP-Vlaanderen.
De dag werd afgesloten met een smakelijk avondmaal, waarna we met een voldaan gevoel naar huis terug konden keren.
door Sabine Wuytens | sep 25, 2021
Over enkele weken vindt er een belangrijke klimaatconferentie plaats! De COP26 (26e Conference of the Parties) gaat door van 1 tot 12 november 2021 en verzamelt alle leden van de Verenigde Naties om zich te buigen over een eerste herziening van het Klimaatakkoord van Parijs. Het kan twee richtingen uitgaan: een versterking (hoera!) of juist een verzwakking (help!) van de klimaatdoelstellingen voor 2030 en 2050.
Dat onze Belgische overheid een aanmoediging kan gebruiken om de klimaatcrisis serieus te gaan nemen, kan je moeilijk over het hoofd zien. Zelfs na de uitspraak van de Klimaatzaak dat de Belgische overheden méér moeten doen om het Belgische burgers te beschermen lijkt er weinig schot in de zaak te komen, getuige ook de open brief van Klimaatzaak van vorige week.
Om de Belgische overheden een geweten te schoppen, organiseert De Klimaatcoalitie met ruim 80 organisaties in haar achterban een grootschalige betoging op zondag 10 oktober 2021. Met de hashtag #BackToTheClimate vragen zij na de coronacrisis terug aandacht voor het klimaat.
Ook Klimaan zal meestappen in deze betoging, die vanuit Brussel Noord vertrekt en eindigt in het Jubelpark. Zin om mee te gaan? Dat kan!
Vanuit Mechelen nemen we samen om 12:32 de trein naar Brussel. Een spandoek of bord helpt om je boodschap kracht bij te zetten! Alles over deze betoging vind je op de website van Back to the Climate, en de krijtlijnen van een alternatieve, betere Belgische Green Deal tekenden ze hier op.
Ook scholen worden aangemoedigd om actie te ondernemen op 8 oktober: op Facebook kunnen scholen hun acties registreren onder de noemer “Wake up for Climate”, en de Klimaatcoalitie biedt een reeks pedagogische tools specifiek voor scholen via de website.
Liever met de fiets? Van 6 tot 10 oktober is er ook “Ride the Tide”, een fietstocht langs de toekomstige vloedlijn van België in 2100. De hele tocht langs de vloedlijn (+- 325 km) zal 4 dagen duren en gaat van Poperinge naar Antwerpen. Meer info vind je hier!
Hopelijk tot dan!
door Sabine Wuytens | aug 16, 2021
De baksteen in de maag van de Belgen is in Coronatijd uitgegroeid tot een volledige woning, zo lijkt het wel. De vastgoedprijzen zijn sinds 2015 sneller gestegen dan het waterpeil van de Ourthe bij een fikse regenbui – alhoewel men daar in Durbuy sinds kort toch anders over denkt… Ironisch genoeg toont een recente publicatie dat vastgoed in Durbuy de laatste tijd massaal als investering is aangekocht; zo sprak men in De Tijd enkele maanden geleden nog over het “Coucke-effect”. Een heel dorp als investering, het is weer eens wat anders.
Investeringen in vastgoed jagen de prijs dus de hoogte in. Leuk voor wie reeds een huis of appartement bezit, maar steeds minder betaalbaar voor zij die geen eigendom bezitten.
En niet enkel de prijs van huizen is gestegen, ook de huurprijs is tijdens de pandemie de hoogte in gegaan. Vooral wie op zoek is naar een woning of appartement met terras of tuin, heeft te maken met forse stijgingen. Zo wordt het voor een steeds grotere groep moeilijk om een betaalbare woning te vinden. Ook in Nederland is er een wooncrisis gaande; daar gaan ze volgende maand de straat op in “Woonprotest“.
Wie overweegt te investeren in vastgoed, kan dus maar beter evalueren hoe ethisch deze investering is. Gelukkig zijn er verschillende organisaties die oplossingen bieden voor dit probleem. Zo is er het Gentse wooncoop, dat als wooncoöperatie woningen aankoopt, onderhoudt en verhuurt. Twee jaar geleden schreven we reeds over hen, toen ze net gestart waren. Alle huurders zijn aandeelhouder van wooncoop, en huren zo eigenlijk een beetje bij zichzelf.
Een mooi concept, maar hoe zit het precies in elkaar? Het “klassieke vastgoedmodel” bevat een keiharde drempel, zo weet wooncoop: wie niet voldoende startkapitaal heeft of geen grote lening kan aangaan, heeft als enige optie om te huren. En als huurder kan je niet profiteren van de meerwaarde van een woning; een echte Catch22.
wooncoop biedt daarom als coöperatie de mogelijkheid om toch, met een financieel masterplan op maat, te investeren in een “eigen woning”. Bij de start van één van hun eerste projecten in Kessel-Lo schreven we over dit concept.
Je kan bij hen kapitaal inbrengen en daarop meerwaarde creëren, je kan kapitaal opbouwen door maandelijks een wat hoger bedrag in te brengen, of je kan zuiver huren. En wooncoop staat daarbij paraat om het financieel plan aan te passen bij een financiële meevaller of tegenslag, … Dit noemen we ook wel een “Gegarandeerd woonrecht”: elke bewoner is gegarandeerd van een veilig plaatsje in één van de wooncoop projecten.
En ook dat is broodnodig, want er zijn heel wat gezinnen die op de reguliere huurmarkt afgewezen worden of terechtkomen in ongezonde woningen. wooncoop werkt hiervoor onder andere samen met de Woongenoten, een groep geëngageerde burgers die in de zuidrand van Antwerpen kwetsbare groepen aan een degelijke woning helpt. Ook Socrowd – van Sociale Crowdfunding – speelt een belangrijke rol in dit verhaal. Als financier met coöperatieve vennootschapsvorm ondersteunen zij enkel organisaties die een maatschappelijke meerwaarde creëren. En zij geven een renteloze lening aan wooncoop voor de woningen aangekocht met de Woongenoten.
De expertise en professionaliteit van wooncoop is indrukwekkend. Intussen zijn 9 van hun projecten volledig gefinancierd en verhuurd, voor een bedrag van ruim 6 miljoen euro, en zijn 10 projecten lopende voor een bedrag van ruim 51 miljoen euro. Karel Lootens, mede-oprichter van wooncoop, is zelfs nog een stuk ambitieuzer met een doelstelling van 1000 gerealiseerde woningen in de komende jaren.
En daarvoor is er nog een hele hoop geld nodig! Van hun ruim 950 aandeelhouders zijn er een groot deel “achterban”; zo kan je als collega of familielid investeren in wooncoop en geld beschikbaar maken voor nieuwe woonprojecten, met wooncoop als tussenpartij. Het helpt ook dat een organisatie in Antwerpen in het najaar twee panden zal schenken aan wooncoop. Dat doet ze aan de stichting die wooncoop specifiek oprichtte om geschonken panden te kunnen beheren aan beperkte kosten.
Om voldoende financiering en middelen te verzamelen lanceerde wooncoop onlangs ook een nieuwe methode: een wooncoop spaarplan, waarbij je per schijf van 250 euro een aandeel ontvangt. Je hoeft dus niet meteen 250 euro te investeren, maar kan ook kleinere bedragen storten. En voor wie een groter bedrag kan investeren zijn er zeker ook mogelijkheden om een grotere hoeveelheid aandelen te kopen.
En zo is de vraag beantwoord: ethisch investeren in vastgoed: ja, het kan! Als aandeelhouder bij wooncoop zorg je ervoor dat nieuwe projecten kunnen starten, en geef je de kans aan bewoners om toe te treden tot een fantastisch woonmodel. Bovendien beoogt wooncoop een mooi rendement van 2% op je investering!
