Systeemdenken: het ijsbergmodel
Klimaan werkt aan een rechtvaardige wereld waarin we de draagkracht van de aarde respecteren. Om die te realiseren, moet ons huidige systeem van koers veranderen. Hoe doen we dat? In welke initiatieven steken we onze tijd en energie?
We halen inspiratie uit het systeemdenken, een manier van denken die helpt om de complexe werkelijkheid te begrijpen.
Onder de waterlijn
In het systeemdenken kijken we naar de werkelijkheid zoals naar een ijsberg. Als mens kijken we voornamelijk naar de gebeurtenissen rondom ons: dat is de top van de ijsberg. We zien bijvoorbeeld Jan naar school fietsen.
Net zoals bij een ijsberg speelt er veel meer dan wat in het oog springt. Menselijke interacties worden vaak bepaald door wat verscholen zit onder de waterlijn. Net onder het wateroppervlak vinden we onze gedragspatronen, ons gewoontegedrag. Jan denkt er niet meer over na: hij fietst elke dag.
Nog dieper in de ijsberg vinden we de structuren die onze gedragspatronen beïnvloeden. Voor Jan is de keuze voor de fiets evident: alles is voorzien om vlot en veilig te fietsen.
Het diepste van de ijsberg is datgene wat tussen onze oren zit. Ons denken, onze waarden en normen, onze ‘mentale modellen’ liggen aan de basis van ons gedrag. Jan is overtuigd van zijn keuze voor de fiets. Maar zijn klasgenoten? Die vinden dat toch een beetje vreemd.
Initiatieven die in de diepte werken
Stel dat we ook de klasgenoten van Jan op de fiets willen krijgen, hoe pakken we dat aan?
We weten dat mensen rechtstreeks aanspreken op hun gedrag niet goed werkt. We stoppen onze energie beter niet in een sensibiliseringscampagne die mensen aanspreekt op hun autogebruik. Het is verloren moeite, het resultaat zal mager zijn.
We boeken meer succes als we het gedragspatroon proberen te beïnvloeden. Een campagne die aanmoedigt om tijdens een beperkte periode te voet, met de fiets of met het openbaar vervoer naar school te komen, kan laten ervaren dat fietsen leuker en sneller is dan de auto te nemen. Zo kunnen er nieuwe gewoonten ontstaan.
Structuren zitten nog dieper in de ijsberg. Als er een veilige en aangename fietsinfrastructuur is, zullen meer mensen de fiets nemen. Als we bedrijfswagens fiscaal voordelig maken, dan stimuleren we autogebruik. IJveren voor goede structuren die het gewenste gedrag mogelijk maken is heel belangrijk.
De grootste hefboom voor systeemverandering zit in het diepste van de ijsberg: ons denken. Blijven we de auto zien als een statussymbool? Dan zullen we ervoor blijven kiezen. Mensen zijn gelukkig sociale wezens. Ze horen er graag bij. Op een dag kan fietsen de sociale norm worden. Dan zullen ook de klasgenoten van Jan de fiets nemen.
Dus, hoe dieper in de ijsberg we werken, hoe groter het effect van onze acties. Klimaan wil zich zoveel mogelijk focussen op initiatieven die in de diepte werken.
Blog
Verjaardagwensen voor Klimaan
We mogen terugblikken op een intensief opstartjaar voor Klimaan. Exact een jaar geleden organiseerden we schoorvoetend een eerste bijeenkomst in het zaaltje achter de Hanekeef. Of er animo was voor het opstarten van een duurzame energiecoöperatie was toen de vraag....
Verknocht aan olie
Het klimaatprobleem... en de talrijke discussies daarover. Zijn we werkelijk zo verknocht aan olie? Kunnen we niet anders dan onze planeet om zeep helpen? Volgens mij wel. Ik heb het op mezelf onderzocht en het is perfect mogelijk om snel een grote brok van al je...
Herbekijk de speech van Greta Thunberg op Davos
Greta Thunberg, het meisje dat als allereerste begon met spijbelen voor het klimaat heeft een echt knappe speech gegeven in Davos. Of die wereldleiders er rekening mee gaat houden, hangt ervan af hoeveel mensen haar gaan volgen om alles te doen wat mogelijk is om dit...
Kalender
Geen evenementen van deze categorie.