De komende maanden zal na elke Klimaandelijkse bijeenkomst iemand een blogje schrijven, heel vrij, over wat die persoon eruit heeft meegenomen. Ik trap af.

Wat ik vaak hoor van anderen, is dat Klimaan veel positieve energie teweegbrengt. Ik deel dat gevoel. Ook gisteren wandelde ik uit de Oude Bib, batterijen volgeladen.

Voor iedereen die het soms moeilijk heeft om positief te blijven en door te zetten onder een stortvloed van slecht nieuws, raad ik aan: kom is langs. ’t Is heel inspirerend om deze groep mensen te horen vertellen, dromen, debatteren, plannen maken, resultaten boeken. Hoogspanning. We blazen dammen op.

Het deed me denken aan een oud gedicht van Remco Campert. Hij zegt het heel mooi (ik heb het een beetje aangepast): 

ik geloof in een rivier
die stroomt van zee naar de bergen
ik vraag van Klimaan niet meer
dan die rivier in kaart te brengen

ik wil geen water uit de rotsen slaan
maar ik wil water naar de rotsen dragen
droge zwarte rots
wordt blauwe waterrots

maar de kranten willen het anders
willen droog en zwart van koppen staan
werpen dammen op en dwingen
rechtsomkeert

Klimaan is mijn dynamiet

vrij naar Remco Campert – Credo